Nieuws

21-2-2008 

Hoewel een zgn. Kerfrest een afvalproduct is bij het maken van vuurstenen werktuigjes in de steentijd is het toch een belangrijk gidsartefact. Er werd in een klingafslag een kerf of inkeping gemaakt waardoor op die plaats een stuk van de klingetje gemakkelijker kon worden afgebroken. Omdat de breuk vaak lijkt op een stekerslag werd de (kerf)rest ook wel pseudo-burijn genoemd. De werkwijze werd nl. in het Mesolithicum toegepast bij het maken van kleine spitsen (microlieten). Het gemaakte werktuigje werd gebruikt en meegenomen terwijl de kerfrest op de plaats van bewerking achterbleef. Het kan dus ook een aanwijzing zijn die de plaats waar een ‘vuursteensmid” zijn werktuigen heeft gemaakt "verraadt".

Op 20 mei 2008 vond ik wederom een kerfrest of pseudo-burijn. Deze was licht verbrand.

Een zilveren reliekhouder met christelijke symbolen, die er op een vrij primitieve wijze in zijn gegraveerd, is al een oudere vondst. Aan een zijde de letters IHS een kruisje en drie nagels. Op de andere zijde MAR een kroontje en een brandend hart.

27-2-2008  

Een ooit vergulde broche met de christelijke symbolen geloof (kruis), hoop (anker) en liefde (hart).