Diversen

Op verschillende vindplaatsen in en rond Posterholt werden onderstaande vondsten gedaan.

Bijl Amfiboliet 

Door mijn broer Jo werd een fraai bijltje opgeraapt. De grondstof is amfiboliet. Op doorsnede is de bijl vierkant. Zowel grondstof als vorm zijn apart. Mogelijk is het bijltje een zeer vroege vorm uit het Vroeg-Neolithicum en misschien wel van Bandkeramische oorsprong.

Midden Paleolithische schaaf

Tijdens een fietstocht in de buurt van Susteren bemerkten we een grote hoop stenen die door een boer aan de rand van een akker waren gedeponeerd na het aardappelrooien. Even kijken of er misschien iets archeologisch tussen zat. Aanvankelijk zonder resultaat totdat mijn vrouw Jet een steentje omhoogstak met de vraag: Is dit wat? En waarempel ze had een zeer fraaie krabber/schaaf gevonden die gelet op de verwering en patinering uit het Midden-Paleolithicum stamt en nu een van de oudste voorwerpen uit mijn verzameling is.

Regelmatig ga ik per fiets langs mijn bekende vindplaatsen. Op een van die tochten zag ik langs de kant van een veldweg een stuk groene draad liggen. Omdat ik eerder in de buurt een Romeins grafveldje had ontdekt raapte ik hem toch maar op en het bleek tot mijn verassing een Romeins (kinder)armbandje te zijn.

Weer langs een ander pad, in de buurt van een boerderij, zag ik enkele scherven aardewerk liggen die ook nog eens een keer door een tractor stuk waren gereden. Het bleken scherven te zijn van een Laat-Middeleeuwse kruik waarop nog ten dele een medaillon met de voorstelling van Venus was te zien.

Bij een van mijn eerste zoektochten na de bouw van mijn huis in Posterholt liep ik langs het talud van de nieuwe rondweg. Halverwege zag ik een steen liggen die mijn aandacht trok. Toen ik hem opraapte bleek het een fraai geslepen bijl te zijn van zgn. Belgisch Grijze vuursteen. De machinist die er op zijn graafmachine werkzaam was heb ik gevraagd waar de opgeworpen grond, die met vrachtwagens werd aangevoerd vandaan kwam en zodoende kwam ik ook achter de plaats waar de bijl vandaan kwam.

Oudste tekening van Nederland op een retouchoir uit opgraving Universiteit Leiden.

Soms moet je ook een beetje geluk hebben om iets te vinden. Zo zag ik tijdens een van mijn tochten door de velden een ballon met een kaartje halverwege op een akker liggen. Dat kaartje raap ik dan meestal op om terug te sturen naar de afzender die het leuk zal vinden als een bericht terugkomt. De akker was tot dan nog niet opgenomen in mijn zoekprogramma. Toen ik naar de ballon toeliep zag ik een aparte steen half uit de grond steken. Mijn geoefend oog zag meteen dat het een stenen bijl was. Het was mijn eerste complete bijl van kwartsiet. Ik weet niet of het kind dat de ballon verstuurd had een prijs heeft gewonnen, ik had er wel een die dag en de akker is nu in mijn zoekprogramma opgenomen.

Kwartsietbijl

Weer een toevalstreffer had ik op 14 september 2014 toen we op die zondagmiddag tijdens een fietspauze een tussenstop maakten bij een kastanjeboom naast het fietspad aan de Kleine Bergerweg te Sint Odiliënberg. Er viel mij tussen de kastanjes en de bolsters een kleine platte gladde steen op. In eerste instantie dacht ik aan een slijpsteen die boeren gebruikten om hun sikkels en zeisen  bij te slijpen. Maar tot mijn grote verrassing bleek het een Bnadkeramische dissel te zijn. Gemaakt uit amfiboliet.